02 de març 2008

El meu amic Jose tenia rao/ Mi amigo Jose tenia razon

Tots els dies son especials però avui ho es una mica mes. Exactament fa 5 mesos que vaig sortir de Barcelona i ha passat volant. En tot aquest temps he fet molts kilòmetres en avio, bus, tren, a peu i alguns en cotxe, i fins i tot en vaixell. Un dia els haig de comptar. En 5 mesos he dormit no mes de 5 nits sol a l'habitacio, jeje. A vegades dormir no es fàcil per que mai saps qui et tocara a l'habitacio...serà un que ronca o no? O sera gent sorollosa? I sempre, sempre, he dormit amb la meva 'rinyonera interior' (amb tots els documents, vises, diners, amb mi). I fins i tot amb la meva bossa de ma...per si de cas, mai se sap. Per sort, fins al moment no he trobat a faltar res.
En tot aquest temps he conegut molta gent. Les nacionalitats mes nombroses son anglesos, alemanys, francesos i suecs ,entre d'altres, i dos o tres espanyols tan sols. Peró com deia el meu amic Jose: 'coneixeràs molta gent però pocs valen la pena' i es veritat!! He conegut i viatjat amb molta gent però puc comptar amb la meva ma els que realment es poden considerar amics i no tan sols companys de viatge. No vull dir que els altres no siguin 'col·legues' però ja m'enteneu, no hi ha aquella conexio especial. El Jose de França, el Roberto i el Jeronimo de Mèxic, el Kam, un angles-pakistani molt simpàtic i la Maggy, una francesa també molt bona gent. Encara estem en contacte i segur que un dia o altre els veieu per Barcelona, jeje. I aquesta es la meva reflexió d'avui.
.
Todos los días son especiales pero hoy lo es un poco mas. Exactamente hace 5 meses que salí de Barcelona y ha pasado volando. En todo este tiempo he hecho muchos kilòmetros en avios, bus, tren, a pie y algunos en coche, e incluso en barco. Un día los tengo que contar. En 5 meses he dormido no mas de 5 noches solo en la habitacio, jeje. A veces dormir no se fácil por que nunca sabes quien te tocara en la habitacio...será uno que ronca o no? O sera gente ruidosa? Y siempre, siempre, he dormido con mi 'rinyonera interior' (con todos los documentos, visas, dinero, conmigo). E incluso con mi bolsa de mano...por si las moscas, nunca se sabe. Por suerte, hasta el momento no he echado de menos nada.
En todo este tiempo he conocido mucha gente. Las nacionalidades mas numerosas son ingleses, alemanes, franceses y suecos ,entre otros, y dos o tres españoles tan sólo. Peró como decía mi amigo Jose: 'conocerás mucha gente pero pocos valen la pena' y es verdad!! He conocido y viajado con mucha gente pero puedo contar con mi mano los que realmente se pueden considerar amigos y no tan sólo compañeros de viaje. No quiero decir que los otras no sean 'colegas' pero ya me entendéis, no hay aquella conexion especial. Jose de Francia, Roberto y Jeronimo de México, Kam, un ingles-pakistani muy simpático y Maggy, una francesa también muy buena gente. Todavía estamos en contacto y seguro que un día u otro los veis por Barcelona, jeje. Y esta se mi reflexión de hoy.
.
Miki Kiwi